***
Сабырлык киткән дөньяда,
Мәрхәмәт югалган шәһәрдә
Яңгырлар гына чын иптәшләр,
Чәчәкләр генә чын сердәшләр.
Фәрештә утырткан гөлләрне
Рәхимсез тәгәрмәч изгәндә,
Әйт әле, син ниr дәшмәдең,
Битараф карадың тәрәздән?
“Мин генә үзгәртмәм дөньяны!
Мин аның бер нәни валчыгы!”
Әйт әле, татлымы күз яше?
Ясалма елмаю ачымы?
Гаепне аудардың заманга,
“Миннән бит берни дә тормый!”
Гаепсез санасаң үзеңне,
Намусың җанны ник тырный?
Добавить комментарий